Ali Galip Gezgin

Kuranda Sevgi

Kur’an’ın önemli kavramlarından birisi, belki de en önemlisi olan “sevgi”, insanın doğasında bulunan be bireylerin sevdikleri objelere göre pozitif ya da negatif yönlerde değişebilen bir duygudur. Sevgi, yaşanarak hayata aktarılan ve gönlün dinamiklerinden olan bir ruh halidir. Kur’an-ı Kerim’de insanlık için; şirk, zulüm ve cehaletten uzak yeni bir dünya görüşü sunmaktadır. Yeni dünya görüşünün temelinde ise, insanlığın her zaman muhtaç olduğu “sevgi”, “merhamet”, “şefkat”, “empati”, “diğergamlık/isar”, gibi güzel duygular bulunmaktadır. Elinizdeki çalışmada, son ilahi kaynak Kur’an-ı Kerim’de geniş bir anlam örgüsü içinde yer alan “sevgi” olgusu, semantik bir analizle irdelenerek, insanlara barış, mutluluk ve huzur içinde yaşamanın temel ilkeleri bir kez daha hatırlatılmaktadır.

Kuranda Hz Peygambere Yapılan Uyarılar

Kur’an-ı Kerim’de, insanların geçmişte yaptıkları yanlışlardan ibret alınarak aynı hataların tekrar işlenmemesi üzerinde ısrarla durulmakta; nüzul sürecinde yaşayanlardan hareketle, günümüzdekilere ve gelecekte yaşayacaklara da hitap edilmektedir. Kur’an’ın bu özelliği, oryantalistler tarafından hazmedilememiştir. Onlar, Kur’an’ın evrenselliğine gölge düşürecek ve insanların ondan şüphelenmelerine yol açacak şekilde şu mesnetsiz iddiaları ileri sürebilmişlerdir. “Kur’an’ın menşei ilahi kaynaklı değildir ve Hz. Peygamber’in zihninin ürünüdür. “ve “Kur’an içersinde yer alan ibareler tamamen nazil olduğu dönemle ilgilidir ve söz konusu mesajlar günümüze hitap etmemektedir.” Elinizdeki bu kitap, “Kur’an’da Hz. Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem’ Yapılan Uyarılar”dan oryantalistlerin ve onlar gibi düşünenlerin geçmişten beri süregelen önyargıya dayalı bu iddialarının ne kadar yersiz olduğunu ortaya koymaktadır.