Anton Çehov

Vişne Bahçesi

Öyküleri ve piyesleri ile edebiyat dünyasına yepyeni bir soluk getiren, usta yazar Anton Çehov’dan ölümsüz bir tiyatro eseri… Eski şaşalı günler geride kalmış, soylu bir geçmişten gelen Ranevskaya ailesi geçim sıkıntısı içine düşmüştür. Aslında sadece Ranevskayalar değil, bütün Rusya sarsıcı bir değişim geçirmektedir. Aristokrasi zeminini kaybederken yeni bir sınıf türemektedir düzene uyum sağlamış olan tüccar Lapahin, ailenin tüm sıkıntılarını sona erdirecek bir “çözüm” bulur: Onca hatırayı yüklenmiş Vişne Bahçesi’nin satışa çıkarılması.

Vanya Dayı

“Yaşayacağız Vanya Dayı… Biz daha ne uzun günler, geceler geçireceğiz; alnımıza yazılan çileyi sabırla çekeceğiz. Elimiz ağımız tuttuğu sürece dur durak bilmeden başkaları için çalışıp didineceğiz. Ecel geldiği zaman da usulca öleceğiz. Çok acı çekip gözyaşı döktüğümüzü, çok içimizin yandığını söylediğimizde Tanrı bize acıyacak. Ve seninle ben, sevgili dayıcığım, aydınlık ve güzel bir hayat yaşayacağız. İşte o zaman mutlu olacağız, şimdiki mutsuzluğumuzu hatırlarken gümseyeceğiz ve huzura ereceğiz.” Evrensel temaların yazarı Çehov, olayların çeşitliliğinden ziyade sade kahramanların gücünü kullanarak; dönem Rusyası’na ayna tutabilecek durum hikâyeleri koyar ortaya. Vanya Dayı’yı ayrıcalıklı kılan bir diğer unsursa, ruh halleri bakımından Çehov’un kendisine en yakın kahramanı olan Astrov’un bu eserde bulunmasıdır.

Seçme Hikayeler

Modern hikâyeciliğin kurucularından ve “durum hikâyesi”nin gelmiş geçmiş en büyük üstadı olan yaşadığı devrin önemli tarihsel ve sosyolojik durumlarını ve bu durumların verdiği acıyı çeken insanın iç dünyasını en kapsamlı şekilde anlatan, eşine az rastlanır yazarlardan biridir. “Seçme Hikayeler”de Çehov, 19. yy Çarlık Rusyası’nın değişen toplumsal yapısını ustalıkla işler. İnsanın evrensel sorunlarını günlük yaşamın kesitlerini resmederek ve bireyi toplumla ilişkilendirerek yansıtır. Dili bütün zenginliğiyle kullanan ve öykülerinde insanları ve durumları büyük bir ustalıkla anlatan Çehov, aynı zamanda Türk öykücülüğünü bugüne taşıyan önemli yazarlarımızı da etkilemiştir. Tolstoy, Çehov’un öykücülüğü için, “Eline hangi boya geçerse onu gelişi güzel sürer. Bu boyalar arasında hiçbir münasebet yokmuş gibi görünür ama bir de geri çekilip baktınız mı şaşırırsınız. Karşınızda parlak, büyüleyici bir tablo vardır.” der. Çehov’un en güzel hikâyelerinin derlenmesiyle oluşan “Seçme Hikayeler”i okuduğunuzda “Çehov tarzı hikaye”nin ne olduğunu daha iyi anlayacaksınız.

Asma Katlı Ev

“Sanırım Anton Çehov’la karşılaşan herkes, içinde ister istemez daha yalın, daha doğru, daha kendisi olma isteği duyardı... Çehov hayatı boyunca hep kendi ruhsal bütünlüğü içinde yaşadı; her zaman kendisi olmayı, iç özgürlüğünü korumayı başardı. Başkalarının özellikle de daha kaba insanların Anton Çehov’dan beklediklerine hiç aldırmadı... Bu güzel yalınlığın içinde, kendisi de yalın, gerçek ve içten olan her şeyi sevdi ve kendine özgü bir güçle başkalarına da yalın olmayı öğretti. Maksim Gorki “Çehov bir sanatçı olarak, önceki Rus yazarlarıyla, Turgenyev, Dostoyevski veya benimle, mukayese bile edilemez. Çehov’un kendi biçimi var empresyonistler gibi. Bakarsanız adam hiçbir seçim yapmadan, eline hangi boya geçerse onu gelişi güzel sürüyor. Bu boyalar arasında hiçbir münasebet yokmuş gibi görünür. Ama bir de geri çekilip baktınız mı şaşırırsınız. Karşınızda parlak, büyüleyici bir tablo vardır.” Tolstoy