İsmail Fatih Ceylan

Son Sabah

Son Sabah, her biri hafızanızda uzun zaman yer edecek hikayelerden oluşan bir kitap. Soluk soluğa kalacağınız, alabildiğine heyecan duyacağınız ritimli hikayeleri okurken duygulanacak, belki de gözyaşlarınızı tutamayacaksınız. Gerek konuları, gerek duygusallığı ve ibretli dersleri ile bu hikayelerin okunması için gayret göstereceksiniz. Hayırsız Evlatlar, Sahte Arkadaş, Bir Garip Adam, Kara Tren, Böyle Gelmiş Bu Dünya, Göçmen Kuşlar, Huzur Dilencisi, Son Sabah... Kitapta yer alan bu hikayeler, sizleri çok farklı bir dünya ile tanıştıracak. Unutamayacağınız ve dilden dile aktaracağınız bu kitabı seveceksiniz.

Yapma Çiçekler

"Bu dünyada tatlı başlangıç sandığımız her şey zehir acı oluveriyor bir anda. İçimde sonsuz sonrasız bir sıkıntı var. Belki diyorum ölüm sıkıntısı, belki bir sevinç, bir müjde sıkıntısı. Mümkün değil atamıyorum onu kalbimden. Bana çektirdiği acılar, beni terkedişi, canevimden vuruşu, bana gözyaşı döktürdüğünden sonra bile yüreğimden silkip atamıyorum onu. Geçmiş günleri unutmamaya mahkum olmanın sancısıyla kıvranıyorum. Bu dünyada onunla tozlu topraklı yollara, allık baharlara karışmak isterdim. Sabahın şafağı sökerken, yerdeki yaprakları ezerek, gün batarken kızıl bir kor gibi düşler kurmak.. Kah mutlu, kah mutsuz... Yağmurlar altında ıslanmak onunla, rüzgarın soğukluğunu damarlarımda hissetmek, özlemek gür bir sabahı onunla doğan. Sevmek nasıl acı bir şey, nasıl?..Bilmesen öğrenmesen ne olur?.. Bir ateş düşün yanan, sonra ardında kalanları düşün: Kül!.. Yaşamak, sevmek böyle canım..."

Unutulmuş Günler

Ben düşbozumların çocuğuyum, hayal kırıklıklarıyla sarmaş dolaş büyüdüm ve yolum hep yıkıma uğradı. Davayla aşkı, kavgayla sevdayı birarada yürütmek istedim, olmadı. İkisinde de başarısız kaldım. Aşkım da, inancım da güven duygusundan yoksundu. Yeterince sevemedim insanları, yeterince inanamadım ardından gittiğim düşüncelere. Doğru-dürüst bir hayat felsefem bile yoktu benim. Bana verilen sevgilere karşılık veremedim, yakınlaşmalara uzak durdum. Hep aldım fakat vermesini bilemedim. Bencilliğimle başkalarını da acılara sürükledim. Sevgi denizinde, aşkın başdöndürücülüğünde kendimden geçmek isterken, karşıma gerçekler dikiliyordu. Aldanışlar bitiyor, büyü bozuluyor ve o zaman gerçekler ortada kalakalıyordu. Artık gidiyorum bir tanem. Artık gidiyorum. Ne olur, sakın gelirim sanma. Sevgimizi yüceleştirmek için terkediyorum seni. Unutulmamışların dünyasına gidiyorum. Renklerin, kokuların, seslerin ve ışığın bile seni hatırlattığı bir dünyada yaşayacağım artık. Sevmek bir bakıma unutamamaya mahkum olmaktır. İkimizde unutulmamışlığın sevinciyle ayakta kalacağız. Canevimden alıp götürmeden bunları, çiçeklerin solduğunu görmeden, tüm iyi duyguların gidişini görmeden, şimdi ben gidiyorum. Hoşçakal Begüm. Tüm dualarım senin için olacak!