Mustafa Üftadeoğlu

Bir Öğretmenin Günlüğü

"Öğrenmesi gerekli, biliyorum; tüm insanların dürüst ve adil olmadığını.. Fakat şunu da öğret ona; her alçağa karşılık bir kahraman, her bencil politikacıya karşılık kendini adamış bir lider vardır. Her düşmana karşılık bir dost olduğunu da öğret ona! Zaman alacak biliyorum, fakat, eğer öğretebilirsen ona kazanılan bir doların, bulunan beşinden daha değerli olduğunu öğret. Kaybetmeyi öğrenmesini öğret ona ve hem de kazanmaktan neşe duymayı. Kıskançlıktan uzaklara yönelt onu... Eğer yapabilirsen, ona, kitapların mucizelerini öğret... Fakat ona, sessiz zamanlar da tanı!.. Gökyüzündeki kuşların, güneşin yüzü önündeki arıların ve yemyeşil yamaçtaki çiçeklerin ebedi gizemini düşünebileceğini... Okulda hata yapmanın, hile yapmaktan çok daha onurlu olduğunu öğret ona... Ona, kendi fikirlerine inanmasını öğret, herkes ona yanlış olduğunu söylediğinde dahi... Tüm insanları dinlemesini öğret, fakat, tüm dinlediklerini gerçeğin eleğinden geçirmesini ve sadece iyi olanları almasını da öğret. Eğer yapabilirsen, üzüldüğünde bile nasıl gülümseyeceğinini öğret. Gözyaşlarında hiçbir utanç olmadığını öğret... Herkesin, sadece kendi iyiliği için çalıştığına inananlara, dudak bükmesini öğret. Ve aşırı ilgiye dikkat etmesini... Ona, nazik davran, fakat onu kucaklama!.. Çünkü, ancak ateş çeliği saflaştırır... Bırak, sabırsız olacak kadar cesarete sahip olsun. Bırak, cesur olacak kadar sabrı olsun. Ona, her zaman kendisine karşı derin bir inanç taşımasını öğret. Böylece insanlığa karşı da derin bir inanç taşıyacaktır." (ABD` nin ünlü başkanlarından Abraham Lincoln` ün oğlunun öğretmenine hitaben yazdığı mektuptan)

İnsan Yetiştiren Ağaçlar

\"Ağaçların üzerinde Hakk''a yakın ibadetler yapılıyor, kitaplar yazılıyordu. Küçük, ferah odacık oluyordu ağaçlar. Ağaçlarla birileri başka hesaplar peşindeydi. Ağaçlar kesiliyordu. Ağaçlara tuzaklar kuruluyordu. Ağaçlardan medet umuluyordu. Kurtulmak için dibine kibrit suyu dökme hesapları yapılıyordu. Tutmuyordu hiç biri, tutmayacaktı da.\" \"İnsan Yetiştiren Ağaçlar\", \"Kendine İyi Bak\", \"Taciz\", \"Değişim\", \"Zirvede Buluşanlar\" gibi hikâyelerden oluşan ve içindeki bir hikâyenin ismini alan bu eserde, hayatın bin bir rengini, dört mevsimini, acıyı, sevinci, ümidi, yeisi, paylaşmayı, bencilliği, vefayı, aldatmayı bulacaksınız. Bu eserin sayfalarını çevirirken aynı anda yaşadığınız yıllar gözünüzün önünden akacak, akıcı üslubuyla diyardan diyara yol alacaksınız.

Yokluğunda Buldum Seni

Okuyanı tefekküre yönelten, düşündüren, zaman zaman gülümseten, kimi zaman hüzünlendiren, hayatın her rengini yansıtan hikayeler" Her hikayenin bir mesajı, bir hassasiyeti vardır. Üftadeoğlu"nun hikayelerinde hassasiyet daha bir belirgindir. Özellikle kitabın ilk hikayesi "Hesaplaşma" da, genç ve yakışıklı bir delikanlının fiziki özelliğinden dolayı maruz kalabileceği günah potansiyelini düşünmesi, buna karşı takındığı tavır, vicdani sorgulama, "Ya bir yanlışa sebep olursam?" kaygısı çok güzel yansıtılıyor. Okurken, herkes sebep olabileceği yanlışlıkları düşünmekten kendini alamıyor ve bunun vebalinden ürküyor. Kimi hikayelerde ise oldukça basit hayatlar yer alıyor. Bu basitlik karşısında şaşırmaktan kendini alamıyorsunuz. Durgun, sakin ve sade hayatlara bazen gıbtayla bakıyorsunuz. Yokluğunda Buldum seni, hayatın bütün renklerini yansıtan bir kitap.