Nihat Temel

Kıraat ve tecvid ıstılahları

Nazil olmaya başladığı andan itibaren, Kur ân ı Kerîm in kitabetine olduğu kadar, tilâvetine de büyük önem verilmiştir. Peygamber (s.a.), inen her Kur ân âyetini birtakım kaidelere riayet etmek suretiyle okuyor, sahabîlerin de kendisinin onlara tilavet ettiği şekilde okumalarını istiyordu. Hatta yeni fethedilen beldelere Kur ân öğretmek maksadıyla gönderdiği Sahabî Kurrâ ya, aynı şekilde okumalarını ve öğretmelerini ısrarla emrediyordu. Burada şunu belirtelim ki, gerek Hz. Peygamber (s.a.) ve gerekse sahabîler zamanında tilâvetle ilgili kaideler daha sonrakilere şifahî olarak nakledilmiştir. Önceden şifahî olarak rivayet edilen bu tilâvet kaidelerinin yazıyla tesbit edilmesine ancak hicrî II. asrın başlarından itibaren teşebbüs edildiğini görüyoruz. Kur ân ı Kerîm in kıraat ve tecvîd ıstılahlarına dair konuları muhteva bakımından çok geniştir. Hicrî III. asırdan itibaren bu kadar geniş kıraat te lifâtınm bulunmasına rağmen, alışılmışın dışında, ıstılahların alfabetik sırayla verild

Kuranda Sosyal Güvenlik Kurumu Olarak İnfak

Kutsal Kitapların, insanlığın kültür ve medeniyetlerinde tuttuğu yerin ve oynadığı rolün tartışılmayacak kadar açık olduğunu biliyoruz. Yaygın ve etkin dinlerin odağında da sözü edilen bu kitapların bulunduğunu hatırlarsak, kültür ve medeniyete ilâveten, kutsal kitapların ve dinlerin toplumların sosyal hayatlarındaki kalıcı ve sürekli tesirini de kolayca kavramış oluruz. Bu tesbitleri özelleştirerek konuya İslâm Dini nin temel kaynağı Kur ân-ı Kerîm açısından bakıldığında öteki evrensel dinler yanında bu dinin ve onun kutsal kitabının ferdi gözardı etmeksizin sosyal hayat ile daha yakından ve ısrarla ilgilendiği hususu, neredeyse genel kabul gören bir durum olarak karşımıza çıkar. Bu durum, esasen günümüzde dinin; insanın kişisel ve toplumsal hayatında tuttuğu yerle orantılı olarak değerlendirilmesi gerçeği göz önüne alınınca daha bir anlam kazanmaktadır. Yaygın ifadesiyle çağdaş ya da daha teknik bir terimle Endüstri Toplumu diyebileceğimiz toplum tipinden önceki zamanlarda bireyle

Kuran Kıraatında Vakf ve İbtida

İslâmî ilimlerin hemen hepsinin doğrudan veya dolaylı Kur ân kaynaklı en azından onunla ilgili olduğu bilinen bir gerçektir. Kur ân ın İslâmî hayatı bütün yönleriyle kuşatan prensipler ihtiva etmesi sebebiyle bunun böyle olması tabiidir. Bilhassa ilâhî kelâm olması nedeniyle Kur ân, Müslümanlar tarafından olağanüstü bir titizlik ve arap dilinin bütün incelikleri göz önünde tutularak ele alınmış; bu durumda Kur ân ile ilgili çok çeşitli ilimlerin teşekkülüne kaynaklık etmiştir. Söz konusu bu ilimler başlangıçtan itibaren İslâm dünyasının içtimaî, hukukî, iktisâdı, siyâsî, kısaca zihnî oluşum ve gelişmesine paralel olarak yeni problemleri hem ortaya koymuş; hem de çözümü aramıştır. Bunlar arasında doğrudan Kur ân ın anlaşılması bakımından Tefsîr ilminin çok özel bir yeri vardır. Zira prensiplerini Kur ân a dayandırmak zorunda bulunan öteki İslâmî ilimlerin sağlıklı bir tarzda konulup gelişmesi, Kur ân ın doğru anlaşılmasına bağlıdır. Daha başlangıçta Müslümanlar tarafından fark edilmiş