Satuk Buğra Han

Pek soğuk bir kış gecesi. Banu Hatun rüyasında çok güzel bir bahçe içinde yakında doğacak bebeğini görmüşü. Sabah olunca, hemen kâhinleri konağın büyük salonuna çağırdı. Gördüğü rüyayı neşe içinde anlattı. Kâhinler rüyayı dinlerken çok mutlu oldular.
Kâhinlerden biri:
Hayret, dedi. Ben de bu gece bir rüya gördüm. Ama böyle güzel bir rüya değil. Korkunç bir rüyaydı. Rüyamda Banu Hatun’un bir oğlu oluyordu. Oğlu çabucak büyüyüp serpiliyordu. Sonra aşlı bir adam ona, Mekke’den gelen bir kaftan veriyordu. Bebek bu kaftanı giyip, bütün dünyayı dolaşıyordu. Dolaştığı yerlerde eskiden oralardan geçenlerin ayak izleri siliniyordu.
En büyük kâhin düşündü taşındı ve rüyayı yorumladı. Ama söyledikleri oradaki herkesi tedirgin etti.
Büyük kâhinin söyledikleri doğru olabilir miydi?