Dini Kitaplar

Kur'an-ı Kerim Kuran Dünyası Yayınları Rahle Boy Termo Deri Şamua Kağıt

İhyai Ulumiddin 2.Hm 4 Cilt Bez Cilt

İhyai Ulumiddin 4 Cilt

Ahkam Tefsiri 2 Cilt Takım

Modern zamanlarda Müslümanların batı kültürü ile etkileşim içine girmesi sonrasında özellikle Kur’an’da yer alan hükümlere yönelik batılılar başta olmak üzere ateist, deist kimi çevrelerin eleştirilerde bulunduğu ve Müslüman kamuoyunda yeterli alt yapıya sahip olmayan gençlerin ve geniş halk kitlelerinin İslam’a yönelik maksatlı bu saldırılardan olumsuz etkilendiği bir gerçektir. Böyle bir ortamda Kur’an’daki hükümlerin tam olarak ne olduğu, hangi tarihsel alt yapıda bu hükümlerin indirildiği, bu hükümlerin ne gibi maslahatları temin edip ne gibi hikmetleri barındırdığı, söz konusu hükümlere yönelik itirazların ne olduğu ve bunların nasıl cevaplanabileceği konusu büyük bir önem arz etmektedir. Bu, bir yandan Kur’an etrafında oluşabilecek şüpheleri bertaraf etmeye, diğer yandan Müslümanların kendi kitaplarını daha yakından tanımaya vesile olacaktır. İşte Sâbûnî’nin bu eseri tam da bu işlevi görmektedir. Eser bir yandan fıkıh mezheplerinde yer alan fıkhî hükümlerin Kur’ânî alt yapısını ortaya koyarken diğer yandan Kur’an özelinde İslamî hükümlere yöneltilebilen bazı eleştirilere cevaplar vermekte, oluşabilecek tereddütleri ortadan kaldırmaktadır.

Esmaül Hüsna ve Silsilei Şerif Kartı Cep Boy 14x10 cm

Ön Yüzünde Esmaül Hüsna Arka Yüzünde Silsilei Şerif Yer Almaktadır.

Marifet Kapısı

Osmanlı devlet kademelerinde görev yapmış zevatın yakın akrabalarından biri olan Cemâl-i Halvetî İslami ilimlerin pek çoğunda kesb-i hüner sahibidir. Bu yönüyle yaşadığı 15. yüzyılda Halvetilik gibi en yaygın tarikatın İstanbul'da temsilciliğini üstlenebilmiş ve kendi adıyla anılan kolunun kurucusu olmuştur. Tasavvuf tarihi açısından çok önemli bir yere sahip olan Cemâl-i Halvetî'nin ilk defa yayımlanan bu eserinde, Gazzâlî'den İbnü'l-Arabî'ye irfan dünyasının pek çok büyük şahsiyetinin risaleleri şerh edilmektedir. Cemâl-i Halvetî’nin tasavvufî yaklaşımları ile kaleme aldığı bu eser, ilahi hakikatlerin yorumu ve insan ruhunun manevî mertebeleri üzerinde kapsamlı bir işari tefsir yöntemini benimsemektedir. Zühd, ihlas, tevekkül, teslimiyet ve ilahi aşk gibi tasavvufî kavramlar, geniş bir ilmî bakış açısıyla ele alınmaktadır. Eser, klasik tasavvuf literatürüne yeni bir katkı sunarken, Halvetî’nin işari tefsir ve tasavvufî yorumlarına da ışık tutmaktadır. İlk defa yayımlanan bu yedi risale, ilim ve marifet yolculuğunda olanlar için hem akademik bir kaynak hem de tasavvufî düşüncenin zengin mirasına açılan bir kapıdır.

Orta Boy Bilgisayar Hatlı Arapça Sıvama Kapak Ekonomik Kuranı Kerim

Ürün Tipi Tek Kitap Boyutu Orta Boy (17×24) Parça Sayısı 1 Parça Sayfa Sayısı 616 Sayfa Kağıt Cinsi Kitap Kağıdı Kapak Cinsi Sıvama Kapak İmla Türk İmlası (Aliyyül Kâri) Hat Modeli Bilgisayar Hattı Baskı Rengi 2 Renk Dil Arapça Sayfa Tasarımı Arapça – Meal – Okunuş Mühür Diyanet Mühürlü Fihrist Fihristli Kitap Özellikleri Ses Kodlu (QR Kod) Özelleştirme Kişiye Özel Değil

Haşiyetü İzmiri Ala Miratil Usul

Hâşiyetü’l-İzmîrî, Osmanlı âlimi Mevlânâ Mehmed İzmîrî (ö. 1165/1751) tarafından, Molla Hüsrev’in (ö. 885/1480) fıkıh usulüne dair yazdığı “Mir’âtü’l-Usûl” eseri üzerine kaleme alınan “Hâşiye ‘alâ Mir’âti’l-Usûl” çalışmasıdır. Müellifi İzmîrî’ye nispetle Hâşiyetü’l-İzmîrî olarak meşhur olan bu kıymetli eser, Mir’âtü’l-Usûl üzerine yazılan haşiyeler arasında en hacimli ve en tercih olanıdır. ÖZETLE HÂŞİYETÜ’L-İZMÎRÎ ‘ALÂ MİR’ÂTİ’L-USÛL ESERİ Osmanlı âlimi Mehmed b. Velî b. Resûl el-İzmîrî tarafından, Molla Hüsrev’in fıkıh usulüne dair yazdığı “Mir’âtü’l-Usûl” eseri üzerine kaleme alınan hâşiye çalışmasıdır. Hâşiyetü’l-İzmîrî, Mir’âtü’l-Usûl üzerine yazılan en hacimli hâşiyedir. Nitekim müellif İzmîrî, hâşiyesinde Mir’âtü’l-Usûl’ün kelâm ve mantığa dair kapalı ibarelerini-ifadelerini en güzel şekilde izah etmiş, Arap grameri ile ilgili konularda geniş açıklamalarda bulunmuş ayrıca kendi yazdığı diğer eserlere atıflar yaparak Mir’âtü’l-Usûl’ü anlamayı kolaylaştırmaktadır.

Nev Usul Osmanlı Elifbası

Talimül Müteallim Yeni Dizgi Tahkikli

İmam Burhânuddîn ez-Zernûcî tarafından kaleme alınan ve on üç fasılda ilmin mahiyeti, fazileti, ilmin seçimi ve hafızayı celbeden tecrübeler gibi bazı malûmât ve metotlar içeren Talîmü’l-Müteallim kitabı, klasik tahkik prensiplerine bağlı kalınarak yayıma hazırlanmıştır. Müellif kitabında özetle; İlim tahsilinde gösterilmesi gereken samimiyet, İlim dalı-hoca ve arkadaş seçiminde hassas davranmanın gerekliliği, İlme ve ilim ehline karşı gösterilmesi gereken saygı, Hoca-talebe, talebe-ders ilişkisi, Hafızayı kevvetlendiren hususular gibi, çok hassas fakat günümüz ilim erbabı tarafından ihmal edilen birçok önemli meseleye temas etmiştir.

Şerhul Emali Yeni Dizgi Tahkikli

Dav’ül-Meâlî (Şerhul-Emâlî), Molla Ali el-Kârî’nin kadim akide manzumelerinden Bed’ü’l-Emâlî üzerine özlü bir şekilde kaleme aldığı meşhur şerhtir. Bu nadide eser, Ehl-i Sünnet’in Mâtürîdî ekolünün görüşlerini muhtasar bir şekilde anlatmakta olup, asırlar boyunca İslam dünyasının çeşitli yerlerinde ve özellikle medreselerde ders kitabı olarak günümüze değin okutula gelmiştir.

Mızraklı İlmihal Risaleler ve Tercümeleri

Mızraklı ilmihal, akaid, ibadet ve ahlâk gibi temel dini bilgileri içeren, muhtasar olarak yazılmış güzide bir eserdir. Asıl adı “Miftahu’l-Cenne” (cennetin anahtarı) olup Osmanlı’da ilmihal olarak bilinmektedir. Aynı şekilde Osmanlı’da her eve gönderilmiş ve bu sayede insanların temel dini bilgileri doğru ve sağlam bir şekilde öğrenilmesine vesile olunmuştur. Bu güzide eserin, hangi tarihte yazıldığı ve müellifinin kim olduğu bilinmemektedir. Yanı sıra Muhammed b. Kutbüddîn-i İznikî tarafından yazıldığı rivayet edilmiştir. Aynı şekilde “İlmihal” olarak adlandırılması hakkında da kesin bir bilgi olmamakla beraber Mızraklı ilmihal kapağında veya ilk sayfasında mızrak ve sancakların olmasından ötürü böyle isimlenebileceği söylenilmiştir. Muhtasarca kaleme alınmış olunan Mızraklı İlmihal’de, sade bir dil kullanılmış ve herkesin anlayacağı bir üslup gözetilmiştir. Bu nedenledir ki Devleti Aliyye (Osmanlı)’da Camilere, Sıbyan (ilkokul) mekteplerine ve evlere dağıtılmış; en çok okunan ve ezberlenen eserler arasında yerini almıştır. Bu kıymetli eserin günümüzde dahi Anadolu’da birçok evde Osmanlı Türkçesiyle yazılmış eski nüshaları bulunmaktadır. Mızraklı İlmihal, özlü bir şekilde temel dini bilgileri barındırmasına rağmen belli bir sistem (düzen)e göre olmadığı görülmektedir. Nitekim namaz hakkında bilgiler verdikten sonra başka konulara yer vermiş ve ileride tekrar namaz ile ilgili konulara değinmiştir. Miftahu’l-Cenne (Mızraklı ilmihal)’de, başlıca şu gelecek olan konular işlenmiştir: Namaz Oruç Gusül Teyemmüm Abdest Elli Dört Farz Zekât Kurban Hac Ehl-i Sünnet Olmanın Alametleri Dört Halife ve Üstünlükleri Şer‘î Hükümler İman ilgili meseleler Allah’ın Sıfatları Peygamberlerin Sıfatları İtikad ve Amelde Mezhebimiz Zikir Güzel Ahlak Büyük Günahlar Küfür Çeşitli meseleler Kıymetli Hanefî fıkıh eserlerinden derlenerek işlenmiş olan Mızraklı ilmihal’de, genellikle Hanefî mezhebinde tercih edilen görüşler bir araya getirilmiştir. Eserde İhtilâflı meselelere yer verilmemiş ve yanı sıra bazı konularda mezhep içindeki farklı görüşler de aktarılmıştır. İstifade ettiği eserler; İbn Nüceym’in “el-Eşbâh ve’n-Nezâ’ir” başta olmak üzere, sonrasında Halebî’nin “Mülteka’l-Ebhur”u, Ebû Bekir el-Haddâd’ın “es-Sirâcü’l-Vehhâc” adlı eseri ve yanı sıra Ebüssuûd Efendi’nin bazı fetvaları ve Birgivî’nin ilmihal kitabı olan “Vasiyetnâme”si (Risâle-i Birgivî)’dir. Son söz olarak; Mızraklı İlmihal, Osmanlı zamanında çok yaygınlaşmış ve halk tarafından benimsenmiştir. Osmanlı’dan sonra bir karanlık asır geçmesine rağmen günümüzde pek çok yayın evi tarafından defalarca basılmış ve özelde değerli ilim talebelerinin, genelde ise insanların çokça rağbetini kazanmıştır.

Şerhus Siraciyye Yeni Dizgi

İlm-i Ferâiz: “İslam miras hukukundan bahseden ilimdir.” Vefat eden bir kimseye, kimlerin mirasçı olabileceğini, ne kadar hisse alacaklarını ve bu mevzudaki diğer hususları beyan etmektedir. Ferâiz, ferîza kelimesinin çoğuludur. Mirasta taktir edilen hisseler anlamındadır. Buna göre şöyle tarif edilmiştir: Terekeden her bir varisin hisselerinin bilineceği fıkıh ve hesapla alakalı kaideleri bilmektir. “Ferâizi öğrenin ve insanlara öğretin, zira ferâiz ilmin yarısıdır” EL-FERÂ’İZÜ’S-SİRÂCİYYE Hanefî fakihlerinden Muhammed b. Muhammed es-Secâvendî’nin (ö.596/1200’den sonra) islâm miras hukukuna dair kaleme almış olduğu eseridir. Ferâiz ilminde en çok başvurulan kaynaklardan biri olan bu nadide eser, “el-Muhtasar” ve “el-Ferâ’izü’s-Secâvendiyye” adlarıyla meşhurdur. Üzerine yapılan birçok şerh ve hâşiye ile birlikte miras hukuku alanında geniş bir literatürün meydana gelmesine vesile olmuştur. Müellif Muhammed es-Secâvendî (Rahimehüllâh), bu güzide eserinde Hanefî mezhebini esas almakla beraber Kur’ân-ı Kerîm’de açıkça ortaya konan miras hukukunun nispeten az rastlanan ihtilaflı meselelerinde diğer İslâm hukuk ekollerinin görüşlerine de yer verdiği için genel bir kabul görmüştür. ŞERHU’S-SİRÂCİYYE (ŞERHU’L-FERÂ’İZİ’S-SİRÂCİYYE) Arap dili, kelâm ve fıkıh âlimi olan Seyyid Şerif Cürcânî tarafından; Muhammed es-Secâvendî’nin miras hukukuna dair kaleme alınmış olan “el-Ferâ’izü’s-Secâvendiyye” adlı eserine yapılan şerh çalışmasıdır. Secâvendî (Rahimehüllâh)’ın “el-Muhtasar ve el-Ferâ’izü’s-Secâvendiyye” olarak anılan eseri üzerine, meşhur büyük âlimler ve fakihler tarafından birçok şerh yapılmıştır. Ancak döneminin çok yönlü âlimlerinden olan Hanefî fakihi Cürcânî’nin “Şerhü’s-Sirâciyye” (el-Ferâ’izu’ş-Şerîfiyye) olarak bilinen eseri “es-Sirâciyye”nin en meşhur şerhidir.

Umre ve Hac Duaları

Mahmut Efendi Hazretlerinin Hac ve Umre'de okuduğu duaların bulunduğu kitaptır.

Mektubatı İmamı Rabbani 2 Cilt Bez Yeni Dizgi

İmam-ı Rabbani’nin (ö. 1034/1624) dostlarına gönderdiği mektuplarından derlenen, en kapsamalı ve en meşhur mektup külliyatı olan, tasavvufun başlıca kaynaklarından, aslı Farsça olup, Kazanlı Muhammed Murad Minzelevî (1855-1934) tarafından Arapçaya çevrilmiş olan “Mektubatı Rabbani”, asıl nüshadaki haşiyeleriyle birlikte yeniden dizilerek okuyucuların istifadesine sunulmuştur. Mektubatı Rabbani’nin hazırlanmasında izlenilen metot: Metnin müşkil yerleri, âyetler, hadisler ve şiirler tam bir şekilde harekelenmiştir. Ayet-i Kerîmelerin ve Hadîs-i Şerîflerin tahric ve referansları yapılmıştır. Asıl nüshadaki bazı yan kayıtlar dipnot olarak eklenmiştir. Metinde geçen âyetler, çiçekli parantez () içine alınmıştır. Metinde geçen hadisler tırnak «» içine alınmıştır. Okuyucuya kolaylık sağlaması açısından metinde paragrafladırma ve noktalama işlemi yapılmıştır. Sayfa numaralandırmasında mukabelede kullanılan ve medreselerde meşhur olan eski matbu nüshanın orijinal sayfa numaralarına muvafık kalınmıştır. Metinde Arapça olmayan isimler bizzat o dile mensup bilginler tarafından tetkik edilerek zabtı tespit edilmiştir. Metinde geçen kitap isimleri tırnak «» içine alınmıştır.

El Gunye ve Geniş İzahlı Tercümesi

Kâdiriyye tarikatının pîri Abdülkâdir-i Geylânî ڍ, bir müridinin isteği üzerine bu eseri kaleme almıştır. Müellif, eserin muhtevâsını farz ve sünnetlere dâir şer‘î âdâb, itikâd, mev‘iza ve menâkıb şeklinde tesbît eder. Bu konuları işlerken sık sık âyet ve hadîslere, fıkıh ve hadîs âlimlerinin fikirlerine, zâhid ve sûfîlerin söz ve menkıbelerine başvurur. el-Gunye bölümlere “kitâb, bâb, meclis”, bunlar da alt bölümlere “fasıl” ayrılır. Esere ibâdet konuları Hanbelî mezhebine göre kısa bilgi verilerek başlanmış, ardından âdâb konusu ele alınmış, akâid ve mezheplerle ilgili bilgiden sonra tekrar ibâdet ve amellerin faziletleri konusuna dönülmüştür. Bu bölümde mübârek ay, gün ve geceler, belli zamanlarda okunacak evrâd ve dualar, nâfile ibâdetler, Kur’ân-ı Kerîm okumanın fazileti hakkında geniş açıklamalar yapılmıştır. Kitabın vasiyet bölümünden sonra gelen ve müridlerin dikkat etmeleri gereken kurallara dâir “Âdâbü’l-Mürîd” başlıklı bölüm, son bölümdür. Ebû Tâlib el-Mekkî’nin Kûtü’l-Kulûb’unu andıran el-Gunye oldukça sade bir üslûpla kaleme alınmış, konular açık ve anlaşılır bir dille izâh edilmiştir. Abdülkâdir-i Geylânî ڍ, eserin itikâdî konulara ayırdığı bölümünde Hanbelî mezhebinin savunucusu olarak görünür, bid‘at mezheplerini sert bir dille eleştirir.

Riyadün Nasıhin Sohbbetler ve Nasihatler

Molla Cami Tercümesi

Dilin Afetleri

Allah (cc) her söz söyleyenin dilinin yanındadır. Yani söylenenleri bilir. Öyleyse kişi, söyledikleri hakkında Allah’tan (cc) korksun.  Dil, Allah’ın (cc) insana bahşettiği en büyük nimetlerden biri ve ilahi sanatların en zariflerindendir. Sadece bir iletişim aracı olarak tanımlanamayan dilin insan hayatındaki etkisi ve gücü çok büyüktür; nitekim küfrü de isyanı da bünyesinde barındırır. Hz. Peygamber’in (sav) bir hadisi bu gerçeği çok veciz bir şekilde dile getirir: "Allah’a (cc) ve ahiret gününe iman eden, ya hayır söylesin ya da sussun." Büyük İslam düşünürü İmam Gazzâlî’nin çağları aşan meşhur eseri İhya’nın Mühlikat kısmında yer alan Dilin Afetleri, konuşmanın sınırlarını ve susmanın erdemini akıcı ve rahat anlaşılır bir üslupla ele alıyor. Gazzâlî, dilin insan üzerindeki etkilerini ve kontrolsüz sözlerin manevî tehlikelerini vurgularken, sükûtun faziletine ve insana sağladığı huzura dikkat çekiyor. Bu çalışma, dilin gücünü itidalli bir şekilde kullanmanın gerekliliğini herkesin anlayabileceği sade ama etkili bir Türkçe ile anlatıyor.

Ruhul Beyan Tercümesi 5.Cilt

Şeyh İsmâîl Hakkı Bursevî Hazretleri’nin rivâyet, dirâyet ve özellikle tasavvufî yönü ağır basarak kaleme aldığı muazzam eseri; “Rûhu’l-Beyân fî Tefsîri’l-Kur’ân”ın tercemesi 5. Cilt Ahıska Yayınevinden çıktı. Kur’ân-ı Kerîm’in soru edatlı kelime manaları da yayınevimiz tarafından ilave edilerek gerekli görülen bir takım yerlere izahlar getirilmiş ve siz değerli okurlarımızın istifadesine sunulmuştur. Eser 8. cilde kadar hazır olup baskı aşamasındadır. Diğer ciltleride en kısa zamanda sizlerle buluşturmak niyetiyle çalışmalarımız hızla devam etmektedir. Tercüme Hüsameddin Vanlıoğlu Fatih Kalender Emin Ali Yüksel

Efendi Babam Ali Haydar Efendi Buyururduki Deri Cilt

Mahmud Efendi Hazretleri'nin, sohbetlerinde yeri geldikçe Şeyhi. Dört Mezhep Müftüsü Ahıskalı Ali Haydar Efendi'den yaptığı nakillerin toplanarak bir araya getirildiği maneviyatı yüksek bir eser...

İslamın İtikad Esasları

Dünya ve âhiret saâdetini temin etme düşüncesinde olan her Müslüman için en zarurî şey, önce “Usûlü’d-Dîn” (dinin asılları) denilen akâid esaslarını doğru bir şekilde öğrenmek, daha sonra da onları, kalben tasdik/iman ederek itikad haline getirmektir. Bidatlerin karanlığının her yeri kapladığı, bir kısım Müslümanların bidat denizinin dalgalarında boğulduğu bu devirde İslâm’ın İtikad Esaslarının sahih olarak bilinmesi oldukça önemlidir. Ayıca bir Müslümanın ilminin ve amelinin kendine fayda vermesi, Ashâb-ı Kiramdan itibaren Ehl-i Sünnet ve Cemâat ulemâsı tarafından sonraki nesillere intikal ettirilen itikad esaslarına tamamen inanmaya bağlıdır. Bu sebeple çalışmamızda, İslâm’ın İtikad Esaslarının doğru ve anlaşılır bir şekilde günümüz okuyucusunun istifadesine sunulması hedeflenmiştir.

Çocuklara Muhammed Ve Ahmed İsimlerini Takmanın Faziletleri

Çocuklara Muhammed ve Ahmed İsimlerini Takmanın Fazîletleri Hakkında Kırk Hadîs-i Şerîf ve Rivâyet Mâlûmunuz olsun ki; elinizdeki bu eser birçok mûteber hadîs kaynağından derlenmiştir ki bu hadîs-i şerîflerin ekseriyeti hadîs hâfızlarından el-Huseyn ibnü Ahmed ibni Abdillâh ibni Bükeyr es-Sayrafî (Rahimehullâh)a âit olan ve “Ahmed ve Muhammed isimlerini koymanın fazîletleri” mânâsına gelen “Fezâilü’t-tesmiye bi Ahmed ve Muhammed” isimli eserden alınmıştır. Bu îtibarla her hadîs-i şerîfin altında ilk olarak bu kaynak zikredilmiş, daha sonra bu kaynağa ilâveten araştırmamız hasebince ulaştığımız diğer kaynaklar kaydedilmiştir. Bu kıymetli eser çocuklarımıza Rasûlüllâh (Sallellâhu Aleyhi ve Sellem)in isimlerini, özellikle de Ahmed ve Muhammed isimlerini takmamızın ehemmiyetini beyân etmektedir. Bu kitabın birinci bölümünün ikinci bâbını dikkatle ele alırsanız orada yazılanlar ile amel etmenin ve çocuklarına güzel isim takmaları husûsunda insanlara tavsiyede bulunmanın yarın âhirette elli sıddîk, yüz şehîd mükâfâtı kazandıracağı hakkındaki hadîs-i şerîfleri okuduğunuzda sizlerin de çok etkilenerek herkese teblîğde bulunacağınızı düşünüyorum. Dünyâlık konularda en ufak bir menfaat için her tehlikeyi göze alan insanların çoğaldığı bugünlerde sizin gibi âhiret dertlisi olan kimselerin bu sevapları kazanmak için gayret etmemelerini ise akla ziyan bir hüsrân olarak telakkî ediyorum. Dolayısıyla siz okuyucularımız Müslümanların çocuklarına takacağı isimler husûsunda emr-i bi’l-ma‘rûf yapma noktasında çok hassas olmalı ve bu eseri okuyup herkese tavsiye etmelisiniz. Zîrâ bu konuda iyiliği emredip kötülükten nehyetmenin kazandıracağı mükâfatlar azımsanacak kabîlden değildir. Bu müjdeleri ancak âhirete inanmayanlar hafife alabilir. Sizler: “Biz hoca değiliz, dolayısıyla bu vazîfe bize düşmez.” diyerek bu mesûliyetten kendinizi sıyıramazsınız. Zîrâ biz ananızın dilinde kolayca okuyabileceğiniz bu eseri yazarak hepinize bu ilimleri arz etmiş bulunmaktayız.

Raculüs Sanem Eski Bir Türk Subayı

Batı dünyasının yakın zamanda yapmış olduğu en başarılı emperyalist faaliyet, sahte bir hürriyet karşılığında Doğu’yu ruhunun derinliklerinden uzak tutmak ve ruhunu inkâr etmeye zorlayarak Batı’yı taklit ettirmektir. Emperyalist hareket karşısında İslâm adına yegâne ve küllî cevap ne olabilir? İşte asıl soru budur ve cevabı ise şudur: Önce fikir ve anlayış, sonra da bu şahsın yalanlarla örülü binalarını yıkmak... (Bu kitabı okuyanlar, boynuna bu vazifeyi yüklenmiştir)… Bu şahsın, tesirini ve eserini yıkmak, onun İslâm âlemindeki tıknaz taklitçilerini tanımak ve anlamakla olur. İslâm âleminde ilerici olduğunu iddia eden birçok liderin, bu şahsın minyatür modelinden başka bir şey olmadığını anlamak lazımdır.

Davul Meali Şerhül Emali

el-Emâlî, ünlü Mâtürîdî kelâmcısı, Hanefî fakîhi ve muhaddis Sirâcüddîn Alî b. Osmân el-Ûşî (ö. 575/1179) rahmetullahi aleyh’in Mâtürîdiyye akâidine dâir kaleme aldığı ve kendisi tarafından el-Emâlî diye isimlendirilen daha çok bu adla meşhur olan manzum risâledir. Beyitlerinin nihâyeti “lâm” harfiyle bittiği için el-Kasîdetü’l-lâmiyye fi’t-tevhîd, ilk beytine atfen Kasîdetü yekūlü’l-ʿabd veya Bedʾü’l-emâlî şeklinde tanınmıştır. Kasîdetü’l-emâlî manzum olması ve iman esaslarını özlü bir şekilde ihtiva etmesi sebebiyle eğitim- öğrenim noktasında medrese talebelerine ezberleme açısından kolaylık sağlamıştır. Bu kıymetli Mâtürîdî akâid risâlesi, medreselerin ilk sınıflarında okutulan akâid metinleri arasında çok rağbet görmüş, üzerinde bir çok âlim tarafından tercüme ve şerh yapılmıştır. Bu şerhler arasında Hanefî fakîhi, muhaddis, müfessir ve kıraat âlimi asrının müceddidi Molla Alî b. Sultân Muhammed el-Kârî ((ö. 1014/1605) rahmetullahi aleyh tarafından te’lîf edilen Davʾü’l-meʿâlî fî şerhi Bedʾi’l-emâlî ismiyle tanınan eser el-Emâlî’nin en meşhur ve en çok rağbet edilip medreselerde ve halka meclislerinde okunan okutulan şerhlerinden biridir. Pek çok yazma nüshası ve tahkîk çalışması bulunan eser birçok defa basılmıştır. Bu eserde Molla Ali rahmetullahi aleyh, engin ilmi, seci’li ve veciz üslûbuyla kelâm ve İslâm akâidinin ana konuları olan ilâhiyyât, nübüvvât ve sem‘iyyât ile diğer bazı akâide dâir meseleleri ele almış ve Ehl-i sünnet’e muhalif görüşler ileri süren bid’at fırkalara karşı itiraz ve tenkitleri âyet-i kerîme ve ehâdîs-i Nebeviyye’den delillerle ifâde etmiştir. Her beytin şerhini yaparken beyitte geçen kelime anlamları üzerinde durmuş ve ince gramer tahlilleri yapmıştır. Cenâb-ı Hak sayılamayacak kadar güzellik ve özellikleri barındıran bu mübârek eseri dalâlet, felâket ve fitne asrında okuyup istifâde ve istifâza etmeyi ve imânımızı muhafaza etmeyi cümle ihvân-ı kirâma ve taleb-i ulûma lütfeylesin.

Hayatüs Sahabe 4 Cilt

Muhammed Yusuf Kandehlevî Muhammed İlyas Kandehlevînin oğlu olup Hindistanın Şah Cihan zamanında dindarlığıyla müderris ve mürşitleriyle tanınmış meşhur bir aileye mensuptur. Hicri 25 Cemâdiyel-Ûlâ 1335 (20 Mart 1917 Salı) tarihinde Hindistanın Dehli vilâyetinde dünyaya gelen müellif ilim ve amelleriyle şöhret bulan bir aile çevresinde büyümüştür. Büyük alimlerden okumuş onların terbiye ve murakabeleri altında yetişmiştir. Katıldığı toplantılarda saatlerce konuşuyordu. Konuşmalarının çoğu Hz. Peygamber)in ve sahabilerinin hayatlarından örnekler vermekle geçiyordu. İrşad ve tebliğ vazifesini yerine getirirken birçok uzun konuşmalar ve meşakkatli yolculuklar yaptı.

Allah a Yöneliş

Kendi döneminin âlimlerinin de sûfîlerinin de kutbu olan Hâris el-Muhâsibî, ünlü mutasavvıf Cüneyd-i Bağdâdî’nin hocasıydı. Bu kitap, onun verdiği bir öğütler demetidir: Akıllı ve takvâ sahibi kimselerden başkasıyla arkadaşlık etme! Yumuşaklığı dost, sabrı yoldaş edin! Hoşgörülü ve bağışlayıcı ol! Kimseye hâlinden sızlanıp yakınma! Dinini dünya malıyla değiş tokuş etmeye kalkma! Yalnız kalmak için kendine zaman ayır! Bu dünya hayatını âhiretin için bir binek yap! Âhiret hayatını asıl yurdun, yuvan olarak gör! Hasan-ı Basrî hazretleri şöyle der: Yüce Allah müminler için cennetten başka bir rahat ve huzur yeri yaratmamıştır.

Mesneviden Seçmeler

Mesnevi, yazıldığı günden bu yana değerini hep koruyan, hemen her devirde tercüme ve şerh edilmiş klasik bir eserdir. Eser, ebedi mutluluğu tasavvufta arayan, ölmeden evvel ölmeyi gaye edinmiş bir velinin, bir büyük âlimin hayata ve insana dair düşüncelerini gönül diliyle yazıya aktarımıdır. Doğu edebiyatlarındaki birçok müellif gibi Mevlana hazretleri de eserini tesirli kılmak için birbirinden ilginç temsilî hikâyelere müracaat eder. Hikâyelerinde başta Peygamber Efendimiz (s.a.v.) olmak üzere birçok peygamberin hayatına dair mevzuları, tarihin tozlu sayfalarından seçtiği meşhurları, aslan, kurt, tilki, köpek, eşek gibi temsili hayvanları ve padişah, dilenci, rint, zahit vb. günlük hayattan karakterleri ustalıkla kullanır. Esasen şeytana ve nefse uymanın sıkıntılara yol açacağını, tevazunun kibir ve benliği yok edeceğini ve nihayet mecazi aşkın geçici, ilahi aşkın ise baki olduğunu anlatmak isteyen Mesnevi, maddi hayatın sıkıntılarıyla boğuşan insanoğlunu manevi yönden yetiştirme yolunda bir nevi reçetedir. Mesnevi'den Seçmeler ise, bu reçeteden özenle seçilmiş bir güldestedir.

Mesnevi Seçme Hikayeler

Mesnevi, yazıldığı günden bu yana değerini hep koruyan, hemen her devirde tercüme ve şerh edilmiş klasik bir eserdir. Eser, ebedi mutluluğu tasavvufta arayan, ‘ölmeden evvel ölme’yi gaye edinmiş bir velinin, bir büyük âlimin hayata ve insana dair düşüncelerini gönül diliyle yazıya aktarımıdır. Doğu edebiyatlarındaki birçok müellif gibi Mevlana Hazretleri de eserini tesirli kılmak için birbirinden ilginç temsilî hikâyelere müracaat eder. Hikâyelerinde başta Peygamber Efendimiz (s.a.v.) olmak üzere birçok peygamberin hayatına dair mevzuları, tarihin tozlu sayfalarından seçtiği meşhurları, aslan, kurt, tilki, köpek, eşek gibi temsilî hayvanları ve padişah, dilenci, rint, zahit vb. günlük hayattan karakterleri ustalıkla kullanır. Esasen şeytana ve nefse uymanın sıkıntılara yol açacağını, tevazunun kibir ve benliği yok edeceğini ve nihayet mecazi aşkın geçici, ilahi aşkın ise baki olduğunu anlatmak isteyen Mesnevi, maddi hayatın sıkıntılarıyla boğuşan insanoğlunu, manevi yönden yetiştirme yolunda bir nevi reçetedir.